komen en gaan

Komen en gaan.
Stijna en Linda, de gezusters Romeijn (spelling; lange, korte of beide?, je weet het nooit met die Romeinen uit de Alblasserwaard ) zijn net via Kenya en Kampala aangekomen in Arua. Het was een warme busrit die extra vol werd geladen met een buslading gestrande mensen van dezelfde busmaatschappij die nog aan de kant van de weg stonden van de vorige dag. Vorige week Lara en Jan Gilles uit de Noord-Oostpolder uitgezwaaid na Jan Gilles zijn inzichten op landbouw gebied meegenomen te hebben in een overleg over een eventueel op te zetten landbouwkundige cursus. Daarnaast ook werkbezoek vanuit het hoofdkantoor in Belfast gehad. Ronnie, de huidige CMS-I directeur, was hier al een paar keer eerder geweest zo’n 15 jaar terug, en kende aardig wat mensen en verhalen uit Madi en West Nile district. Hij was erg bemoedigd door het werk wat hier nu gaande is. In het verleden zijn er nog al wat vervelende situaties geweest met botsingen tussen mensen in de kerk- provincie en de vakschool die stil gelegd moest worden. Nu zag hij een opgebloeide vakschool waar het gonsde van leerlingen, bezoekers en activiteiten. Een plek waar lokale mensen uit Arua leiding hebben over de school en zich inzetten om jongeren weer een kans te geven.
Een nieuw jaar is begonnen voor leerlingen in de bouw, metselaars en auto techniek. Temia en Moses, de leerkrachten voor dove studenten doen ook dit jaar weer mee. Het aantal studenten wat toegelaten is, wordt bewust rond de 50 gehouden zodat er voldoende personeel is om de cursisten genoeg praktijk onderwijs aan te bieden. We hebben zit jaar vaak “nee, dit jaar nog niet” moeten verkopen omdat we al snel vol zaten na de toelatingsgesprekken.
De afgelopen week was druk met heen en weer rijden naar het Missie ziekenhuis 10 km verderop, waar de personeelsbezetting ten hemel schreiend is maar waar ze in ieder geval genoeg couveuses hebben staan. Een van de vrouwen, een Kenyaanse, die elke woensdag deel neemt aan de Bijbelstudie groep voor vrouwen was opgenomen met gebroken vliezen in week 34 van haar zwangerschap. Haar man werkt in Zuid Sudan en wacht nog op een vlucht om zich bij zijn vrouw en inmiddels 4 dochters te voegen. Moeder en het kleine meisje lijken God zij dank gezond maar het blijft spannend om zonder specialisten en met minimale middelen gezondheidszorg te verlenen hier. Weer een les van “in afhankelijkheid aan God” erbij ervaren.
Lisa zit bovenop een hoop opgeharkt droog blad en laat zich in de kruiwagen rijden door Godfrey, de tuinman. Anne Fleur, Ruben en Jan Lucas zijn vanmorgen vroeg de poort uitgefietst naar de lokale school. Juf Femmy is 2 weken geleden aangekomen, zij gaat elke middag met hen aan de slag. Deze nieuwe juf hoopt tot eind juni te blijven. Tot september kijken we hoe de combi lokale school s’morgens /Nederlandse lessen s’middags blijft gaat. Wellicht meer nadruk op de Nederlandse school later wanneer we ons richten op terugkeer naar Nederland in 2014.
Vorig jaar klonk terugkeer nog ver weg, nu het gepland staat voor het aankomende jaar, zijn we bewuster bezig met overhandigen en loslaten. Soms lastig wanneer projecten groeien en zich juist uitbreiden, maar het beste voor de toekomst wanneer de school, de naai-ateliers en de mensen die er bij horen het meer en meer op eigen kracht zullen doen.
Aart en Geesje